ساختار نمادهای اختیار معامله: خواندن حرفه‌ای‌ نمادها

ساختار نمادهای اختیار معامله: خواندن حرفه‌ای‌ نمادها

هر قرارداد اختیار معامله در بورس‌های ایران دارای یک نماد اختصاصی است که به‌عنوان شناسه منحصربه‌فرد آن عمل می‌کند. این نمادها در بورس اوراق بهادار تهران و بورس کالای ایران با تفاوت‌هایی در ساختار و جزئیات همراه هستند، اما هدف اصلی همه آن‌ها ارائه اطلاعات کلیدی درباره قرارداد به‌صورت فشرده و استاندارد است.

ساختار نماد قراردادهای اختیار معامله

نماد این قراردادها معمولاً ترکیبی از حروف و اعداد است که توسط سازمان بورس و اوراق بهادار تعیین می‌شود. این نمادها به معامله‌گران کمک می‌کنند تا بدون نیاز به بررسی جداول پیچیده، بتوانند مشخصات اصلی قرارداد را تشخیص دهند، از جمله:

دارایی پایه (مثلاً سهام یک شرکت خاص یا کالایی مانند زعفران)

تاریخ انقضای قرارداد

نوع اختیار (اختیار خرید Call یا اختیار فروش Put) که در ایران اختیار خرید با (ض) و اختیار فروش با (ط) نمایش داده می‌شود.

قیمت اعمال (Strike Price)

به عنوان مثال:

در این قسمت از راست به چپ ابتدا حرف خ وجود دارد که نشان‌دهنده اختیار خرید است، بعد از آن سهام پایه در بازار بورس نوشته می‌شود که در اینجا صندوق سهامی اهرم است.

منظور از 15000 قیمت اعمال است به این معنا که اگر سهام اصلی یا دارایی پایه به قیمت مربوطه برسد امکان اعمال اختیار وجود دارد.

تاریخ نوشته شده منظور تاریخ سررسید اختیار است.

در پرانتز نماد اصلی در بازار آپشن نوشته شده است که (ض) نماد اختیار خرید و (ط) نماد اختیار فروش است.

5013 نیز دو رقم سمت راست شمارنده قرارداد و دو عدد سمت چپ ماه مربوط به تاریخ سررسید است که در اینجا ماه پنجم یا مرداد است.

در بورس کالا ساختار نماد کمی تفاوت دارد به عنوان مثال:

KBKH04C30

نماد اختیار خرید صندوق کهربا در بورس کالا است که

C30 نشان‌دهنده شمارنده قرارداد، KH04 نشان‌دهنده تاریخ سررسید که در اینجا خرداد 1404 است و KB نیز مخفف نام صندوق یعنی کهربا است.

یا نماد سکه طلا  GCSH04C80000 است

که عدد سمت راست (80000) نشان دهنده قیمت اعمال،(SH04)  نشان‌دهنده تاریخ اعمال یعنی شهریور 1404 و GC هم علامت اختصار سکه طلا است.

ساختار نماد قراردادهای اختیار معامله در آمریکا و اروپا

ساختار نمادهای اختیار معامله (Option Symbols) در بورس‌های آمریکا و اروپا با سیستم ایران متفاوت است و معمولاً از استاندارد OCC (Options Clearing Corporation) پیروی می‌کند. این نمادها ترکیبی از حروف و اعداد هستند که اطلاعات مهمی مانند نماد پایه، تاریخ انقضا، نوع اختیار (Call/Put)، و قیمت اعمال (Strike Price) را نشان می‌دهند.

ساختار نمادهای اختیار معامله در بورس آمریکا (مانند CBOE و NASDAQ) و بورس اروپا (مانند EUREX) متفاوت با ایران است.

1.ساختار نماد اختیار معامله در بورس آمریکا

نمادهای اختیار معامله در بورس‌های آمریکایی (مثل CBOE، NYSE و NASDAQ) معمولاً از ترکیب حروف و اعداد تشکیل شده و از استاندارد OCC (Options Clearing Corporation) پیروی می‌کنند.

قالب کلی نماد اختیار در آمریکا:

[نماد پایه][تاریخ انقضا][نوع اختیار][قیمت اعمال]

مثال:

AAPL240621C00150000

AAPL → نماد پایه (سهام اپل)

240621 → تاریخ انقضا (۲۱ ژوئن ۲۰۲۴)

C → نوع اختیار (Call – اختیار خرید)

00150000 → قیمت اعمال (۱۵۰ دلار)

۲. ساختار نماد اختیار معامله در بورس اروپا (مثال: EUREX)

در بورس‌های اروپایی مانند EUREX، نمادهای اختیار معامله معمولاً خواندن ساده‌تری دارند و از فرمت‌های استاندارد مشابهی استفاده می‌کنند.

قالب کلی نماد اختیار در اروپا:

[نماد پایه]-[تاریخ انقضا]-[نوع اختیار]-[قیمت اعمال]

مثال:

DAX-20240621-C-16000

DAX → نماد پایه (شاخص DAX آلمان)

20240621 → تاریخ انقضا (۲۱ ژوئن ۲۰۲۴)

C → نوع اختیار (Call)

16000 → قیمت اعمال (۱۶۰۰۰ واحد شاخص)

نمادهای اختیار معامله ابزاری ضروری برای شناسایی سریع و دقیق قراردادها هستند. با درک ساختار این نمادها، معامله‌گران می‌توانند تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند و از پیچیدگی‌های بازار کمی جلوگیری کنند. دانستن نحوه خواندن نمادهای اختیار معامله حتی اگر فعال در این بازار نباشین برای آگاهی از وضعیت بازارها و نگاه معامله گران به شما کمک بسیاری می‌کند.